سابقه تشیع در میان ایرانیان به دوران رسول اعظم الهی میرسد. با آنکه دوران پیشوایان پاک شیعه به لحاظ حاکمیت دشمنان کینهتوز اسلام و اهلبیت، از سیاهترین بسترهای تاریخ تشیع به شمار میآید. اما بهرههای علمی و معنوی ایرانیان از رهبران معصوم و یاری آنان در مآخذ تاریخی چشمگیر است. این ریشهی اعتقادی که برگرفته از حس حقجویی و آزاد منشی ایرانی است، چنان استقبالیرا از امام رضا علیه السلام در شهرهای ایرانی به نمایش گذاشته است. که در بستر تاریخ به عنوان یک سند افتخار جاویدان خواهد ماند. وصف یاران ایرانی امام رضا و حتی آوردن نام همهی آنان در یک نوشتار دشوار است. از این رو در این نوشته به معرفی آن دسته از یاران ایرانی حضرت امام رضا علیه السلام که آغاز نامشان با حرف الف باشد، به گونهای کوتاه بسنده میشود.
یکی از باشکوهترین مراسم در بقعه منور رضوی آیین غبارروبی است که با تشریفات و مقدمات مخصوص، چند نوبت در سال معمولا همزمان با اعیاد مذهبی و یا میلاد مسعود ائمه معصومین علیهم السلام برگزار می شود.
سبک زندگی به چه معناست و آیا می توانیم نوعی سبک زندگی از سیره و سخن امامرضا (ع) بیرون بکشیم و سرلوحه خود قرار دهیم ؟
سبک زندگی ناظر به مسائلی است که متن زندگی انسان را در دنیا شکل میدهد . به عبارتی وقتی از چگونگی زیستن مؤمنانه سخن میگویند تمام مسائلی را که آدمی در متن زندگی با آن مواجه است ، باید مد نظر قرار داد و از این رو گستره ی سبک زندگی ، عرصه وسیعی از رفتار آدمی با خدا ، خود ، خانواده ، جامعه و حتی طبیعت رادر بر می گیرد .
حضرت رضا علیهالسلام میفرماید:
روز امام حسین علیهالسلام (عاشورا) پلکهای ما را زخم نموده، و اشکهای ما را روان ساخته، و عزیز ما را در سرزمین گرفتاری و بلا به ذلت انداخته است، و باعث شده که ما تا پایان دنیا در اندوه و گرفتاری باقی بمانیم؛ پس گریه کنندگان باید بر مانند حسین علیهالسلام بگریند. (1)
این حدیث، بیان کننده بعضی از مصائب اهلبیت علیهمالسلام در غم عاشورای امام حسین علیهالسلام است.
اما گفتگوی مفضل با امام صادق علیهالسلام، پرده از واقعیت عمیقتر و تلختری بر میدارد. مفضل از خواص اصحاب امام علیهالسلام به ایشان عرض کرد:
این عالم عابد و عارف در نیمه ذی القعده سال 1279 ق در اصفهان متولد شد. از آن جا که سالهایی از اواخر عمر شریفش را در روستایی در اطراف مشهد به نام نخودک سپری کرد، گاهی از او به شیخ حسنعلی نخودکی تعبیر میشود. پدرش مرحوم ملاعلی اکبر، مردی پرهیزگار و با عظمت، و از ارادتمندان یکی از اولیای خدا به نام حاج محمد صادق تخت پولادی بود.
1- سه ویژگى برجسته مؤمن
لا یَکُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنًا حَتّى تَکُونَ فیهِ ثَلاثُ خِصال:1ـ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ. 2ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِیِّهِ. 3ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِیِّهِ. فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَکِتْمانُ سِرِّهِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِیِّهِ فَمُداراةُ النّاسِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِیِّهِ فَالصَّبْرُ فِى الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ.
مؤمن، مؤمن واقعى نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد:سنّتى از پروردگارش و سنّتى از پیامبرش و سنّتى از امامش. امّا سنّت پروردگارش، پوشاندن راز خود است،امّا سنّت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است،امّا سنّت امامش، صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است.
2- پاداش نیکى پنهانى و سزاى افشا کننده بدى
« أَلْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ یَعْدِلُ سَبْعینَ حَسَنَةً، وَ الْمُذیعُ بِالسَّیِّئَةِ مَخْذُولٌ، وَالْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ ».
پنهان کننده کار نیک [پاداشش] برابر هفتاد حسنه است، و آشکارکننده کار بد سرافکنده است، و پنهان کننده کار بد آمرزیده است.
3- نظافت
« مِنْ أَخْلاقِ الأَنْبِیاءِ التَّنَظُّفُ ».
از اخلاق پیامبران، نظافت و پاکیزگى است.
4- امین و امیننما
« لَمْ یَخُنْکَ الاَْمینُ وَ لکِنِ ائْتَمَنْتَ الْخائِنَ ».
امین به تو خیانت نکرده [و نمىکند] و لیکن [تو] خائن را امین تصوّر نموده اى.
5- مقام برادر بزرگتر
« أَلاَْخُ الاَْکْبَرُ بِمَنْزِلَةِ الاَْبِ ».
برادر بزرگتر به منزله پدر است.