هشتمین خورشید ولایت

حضرت رضا علیه‏السلام می‏فرماید:
روز امام حسین علیه‏السلام (عاشورا) پلکهای ما را زخم نموده، و اشکهای ما را روان ساخته، و عزیز ما را در سرزمین گرفتاری و بلا به ذلت انداخته است، و باعث شده که ما تا پایان دنیا در اندوه و گرفتاری باقی بمانیم؛ پس گریه کنندگان باید بر مانند حسین علیه‏السلام بگریند. (1)
این حدیث، بیان کننده بعضی از مصائب اهل‏بیت علیهم‏السلام در غم عاشورای امام حسین علیه‏السلام است.
اما گفتگوی مفضل با امام صادق علیه‏السلام، پرده از واقعیت عمیق‏تر و تلخ‏تری بر می‏دارد. مفضل از خواص اصحاب امام علیه‏السلام به ایشان عرض کرد:

«ان یومکم فی القصاص لأعظم من یوم محنتکم».
روزی که (دشمنان خود را) قصاص می‏کنید، از روز غم و محنت شما بزرگتر است.
مفضل می‏خواست با این گفتار خود، امام صادق علیه‏السلام را نسبت به مصیبت‏های اهل‏بیت علیهم‏السلام تسلی دهد، بر این اساس که خوشحالی از قصاص دشمنان، ناراحتی‏های گذشته ایشان را جبران می‏کند. ولی حضرت در پاسخ او فرمود:
«و لا کیوم محنتنا بکربلاء». (2)
ولی نه مانند غم و ناراحتی ما در کربلا.
یعنی قصاص کردن دشمنان، ناراحتی‏های ما را در روز عاشورا و سرزمین کربلا جبران نمی‏کند، آن محنتی که به تعبیر امام رضا علیه‏السلام تا پایان دنیا باقی خواهد ماند و حتی با انتقام امام عصر علیه‏السلام از قاتلین سیدالشهداء علیه‏السلام نیز از بین نخواهد رفت.
مصیبت عاشورا، بیش از آن که معلول ظلم و ستم بنی‏امیه در حق اهل‏بیت علیهم‏السلام باشد، برخاسته از اساس منحرف و باطلی است که پایه‏گذاران سقیفه و قاتلین محسن فاطمه علیهاالسلام پی‏ریزی کردند، و از این بالاتر هر کسی در هر زمان و هر مکان، به کشته شدن سیدالشهدا علیه‏السلام و یاران وفادار حضرتش، قلبا راضی و خشنود باشد، خود جزء قاتلین آن حضرت محسوب می‏گردد. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
«ألا و ان الراضین بقتل الحسین علیه‏السلام شرکاء قتلته». (3)
آگاه باشید، کسانی که به کشتن حسین علیه‏السلام راضی و خشنود باشند، در کشتن آن حضرت شریک قاتلانش هستند.
- به همین جهت در احادیث آمده است، که وقتی امام عصر علیه‏السلام ظهور می‏فرماید، انتقام خون سیدالشهداء علیه‏السلام را از فرزندان قاتلین آن حضرت می‏گیرد.
البته برای کسانی که با معارف اعتقادی اسلام آشنایی ندارند، پذیرش این مطلب سنگین است که کسانی به خاطر کار پدران خود، مورد عذاب الاهی قرار گیرند، عبدالسلام هروی از امام رضا علیه‏السلام می‏پرسد: نظر شما درباره سخن امام صادق علیه‏السلام چیست که فرمود:
«اذا خرج القائم علیه‏السلام قتل ذراری قتلة الحسین علیه‏السلام بفعال آبائهم».
وقتی قائم علیه‏السلام ظهور کند، فرزندان کشندگان حسین علیه‏السلام را (به سبب اعمال پدرانشان) به قتل می‏رساند.
حضرت امام رضا علیه‏السلام فرمود: همین‏طور است (مطلب همان‏گونه است که امام صادق علیه‏السلام فرموده‏اند).
هروی می‏پرسد: پس منظور آیه قرآن چیست که می‏فرماید: (و لا تزر وازرة وزر أخری) (4)
حضرت امام رضا علیه‏السلام فرمودند:
خداوند در همه گفتارهایش راست فرموده است، ولی فرزندان کشندگان حسین علیه‏السلام به اعمال پدران خود راضی هستند، و به آن افتخار می‏کنند. و هر کس به انجام چیزی راضی و خشنود باشد، مانند کسی است که آن را انجام داده است تا آنجا که اگر کسی در مشرق کشته شود و فرد دیگری در مغرب به کشتن او راضی باشد، رضایت دهنده نزد خدای عزوجل، شریک قاتل محسوب می‏شود، و حضرت قائم علیه‏السلام وقتی ظهور می‏فرماید، صرفا بدلیل رضایت آنها به عمل پدرانشان، آنها را به قتل می‏رساند. (5)
پی نوشتها:
1- بحار الانوار، ج44، ص 284
2- فاطمه الزهرا بهجه قلب المصطفی، ص 532
3- بحار الانوار، ج44، ص 304
4- انعام(6):164. هیچ کس بار (عمل) دیگری را به دوش نمی کشد.
5- عیون اخبار الرضا (ع)، ج1، ص 273