حسن بن محمد نَوفَلى گوید، زمانی که حضرت رضا علیه السّلام بر مأمون وارد شدند، مأمون به وزیر مخصوصش، فضل بن سهل، دستور داد تا علماى أدیان و متکلّمین مثل جاثَلیق، عالم بزرگ مسیحی، رأس الجالوت، عالم بزرگ یهودیان، رؤساى صابئین که منکر دین، شریعت، خدا و پیامبر هستند و هربذ بزرگ، عالم بزرگ زردشتیان و عالم رومیان و علماء علم کلام را دعوت کند تا گفتار و عقائد حضرت رضا علیه السّلام و نیز سخنان آنان را بشنود. فضل بن سهل نیز آنان را فرا خواند.
مأمون دستور داد، ایشان را نزد او ببرند و پس از خوش آمدگویى به آنان گفت: شما را براى امر خیرى فرا خواندم، دوست دارم با پسر عمویم که از مدینه به اینجا آمده مناظره کنید، فردا أوّل وقت به اینجا بیایید و کسى غیبت نکند. آنها نیز اطاعت کرده و گفتند: إن شاء اللَّه فردا اوّل وقت اینجا خواهیم بود.
ما که در نزد امام رضا علیه السّلام مشغول صحبت بودیم . . .
