حضرت امام رضا - علیه السلام - نیز مانند سایر پیشوایان معصوم - علیهم السلام - دارای کراماتی است که در اینجا به  آن اشاره می کنیم :

از اباصلت هروی نقل شده که گفت: خدمت حضرت رضا - علیه السلام - ایستاده بودم فرمود: ای اباصلت برو در این قبه که قبر هارون است و مقداری خاک از چهار طرف آن بیاور، رفتم و آوردم؛ فرمود:

آن خاک جانب در را بده، دادم، گرفت بوئید و دور انداخت، و فرمود: این جا برای من قبری می کنند؛ سنگی پیدا می شود اگر همه کلنگهای خراسان را بیاورند کنده نشود؛ سپس درباره خاک پائین پا و بالای سر هم همین را فرمود آن گاه فرمود: این خاکی را که از قبر من است؛ بده در اینجا برای من قبر می کنند. به آنها بگو: هفت درجه قبر را تا پائین بکنند( شاید مراد این باشد که هفت وجب بکنند) و گودال را وسط قبر بکنند؛ و اگر خواستند حتماً لحد بکنند بگو لحد را دو زراع و یک وجب قرار دهند که خداوند هر چه بخواهد وسعت می دهد؛ و وقتی که چنین کردند رطوبتی بالای سر من می بینی؛ سخنی تعلیمت می کنم بگو آب می جوشد تا لحد پر شود ـ و ماهیهای ریزی در آب میبینی این نانی که بتو می دهم برای آنها ریزه کن می خورند وقتی که خلاص شد ماهی بزرگی پدید آید و ماهیان خرد ببلعد بطوری که چیزی از آنها نگذارد و ناپدید شود چون غایب شود دست در آب بگذار و سخنی که تعلیمت می کنم بگو آب تماماً فرو می رود، و این کار را جز در حضور مأمون مکن؛ سپس فرمود: ای اباصلت فردا نزد ابن فاجر می روم اگر سر برهنه بیرون شدم هر چه می خواهی بگو جوابت می دهم و اگر سرپوشیده بودم با من سخن مگوی و حدیث وفات آن جناب را ذکرمی کند تا آنجا که می گوید: همه چیزها بهمان نحو که فرمود پیدا شد؛ و چون مأمون رطوبت بالای سر و ماهیان و غیره را دید گفت: همیشه حضرت رضا - علیه السلام - در زمان حیات عجایب خود را بما می نمود وبعد از وفات هم غرائب خویش ظاهر کرد « تا آخر حدیث.» و در این حدیث معجزات دیگری هم هست که در ذکر معجزات فرزندش که تتمه حدیث را نقل میکنیم خواهد آمد! و این حدیث را طبرسی هم در اعلام الوری از علی بن ابراهیم بهمین نحو نقل می کند.