مدت زمان: 2 دقیقه 54 ثانیه
هشتمین خورشید فروزان آسمان امامت، حضرت «علی بن
موسی الرضا ـ علیه السّلام ـ » طبق قول مشهور در یازدهم ذی القعده سال 148 هـ ق.
در شهر مدینه دیده به جهان گشود. مادر بزرگوار ایشان به اسامی متعددی خوانده می شدند. از
جمله تکتم، خیزران نجمه خاتون،طاهره و ام البنین.
دوران پیش از امامت ایشان نیز چون سایر ائمه ـ
علیهم السلام ـ به واسطه اختناق و فشار حکومت خیلی روشن نیست، لکن دوره ولادت،
کودکی، نوجوانی و جوانی امام رضا ـ علیه السّلام ـ در شهر مدینه سپری شد.
از دیگر یاران امام رضا (ع) میتوان ایشان نیز اشاره کرد . . .
6. ابوطاهر بن حمزة بن الیسع قمی
او ثقه و راوی حدیث است. نجاشی او را از یاران امام رضا و راوی حدیث آن حضرت میداند.
یار فرهیختهی امام رضا علیه السلام است. جد بزرگوارش «وهب بن عامر» از مردان جاوید تاریخ تشیع به شمار میآید. به سال 61 هجری دریاری امام حسین علیه السلام به شهادت میرسد. أحمد بن عامر راوی حدیث نیز هست، پسرش عبدالله بن أحمد از وی روایت میکند.
باز هم دربدر
شب شدم ای نور سلام
باز هم
زائرتان نیستم از دور سلام
با زبانی که
به ذکرت شده مأمور سلام
شرح شهادت امام رضا (ع) در منابع اسلامی
در روایتی از اباصلت آمده است:
«مأمون، امام رضا (ع) را فراخواند و آن حضرت را مجبور کرد از انگور بخورد. آن حضرت به واسطه آن انگور مسموم شد.»
درباره نحوه شهادت امام رضا (ع)، بیشتر عالمان شیعه و همچنین تعداد زیادی از علمای اهل سنت، قائل هستند که آن حضرت مسموم و شهید شده است. البته درباره عامل شهادت امام هشتم، اختلافنظرهایی وجود دارد؛ اما قول مشهور این است که آن حضرت، توسط «مأمون» خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسید.
یکی از آثار برجسته ی امام رضا علیهالسلام «رساله ذهبیهی طبیه» نام دارد که مشتمل بر بعضی از دستورات طبی است؛ امام علیهالسلام آن را به خواهش مأمون نگاشت. فرازهایی از آن تعلیمات بهداشتی چنین است: