آیا واقعا میتوان با مطالعه سیره حضرت رضا (ع) از آن الگو بگیریم ؟

طبیعی است که امکان استفاده از سیره و منش پیشوایان معصوم ع برای همگان  فراهم است .موظفیم همچون تاسی به پیامبر (ص) در گفتار و رفتار از امام نیز بهره بگیریم . خداوند می فرماید:

(لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه لمن کان یرجوا اللهوالیوم الاخر)

وجود پیغمبر و اوصیای پس از او ،کانونی است که ما از ان باید روش زندگی را استخراج کنیم رفتار معصومان ان قدرعمیق است که از جزئی ترین کار ایشان می توان قوانین زندگی را استخراج کرد . یک کارورفتار کوچک معصوم  همچون چراغ،شعله واست که مسافت های بسیار دور را به انسان نشان میدهد .
ایت الله شهید مرتضی مطهری در این باره می نویسد :ما ظلمی نظیر ظلمی که در مورد قران کرده ایم ،در مورد سیره پیغمبر وائمه اظهار کرده ایم .سیره انبیا واولیا ومخصوصا سیره پیغمبر اکرم وائمه معصومین را برداشتیم، بهطاق اسمان کوبیدیم ،گفتیم :او که پیغمبر است . نتیجه اش این است  که اگر یک عمر برای ما تاریخ پیغمبر بگویند ،برای ما درس نیست و مثل این است که مثلا بگویند فرشتگان در عالم بالا چنین کردند .خب فرشتگان کردند به ما چه مربوط ،یعنی این منبع شناخت را هم از ما گرفتنددر صورتی که اگر این جور می بود،خدا به جای پیغمبر فرشته می فرستاد .پیغمبر یعنی انسان کامل،علی یعنی انسان کامل ،حسین یعنی انسان کامل ،زهرا یعنی انسان کامل یعنی مشخصات بشریترا دارند با کمال عالی ما فوق ملکی ،یعنی مانند یک بشر گرسنه مشوند غذا میخورند تشنه میشوند اب میخورند،احتیاج به خواب پیدا میکنند،بچه های خودشان را دوست دارندغریزه جنسی  دارند،عاطفه دارند ولهذا می توانند مقتدا باشند .اگر این جورنبود، امام و پیشوا نبودند.انچه در زندگی امام رضا ع همچون سایر معصومان ع کاملا اشکار است ومیتوان به ان  به عنوان محوری در الگوگیری تکیه کرد ، این است که خلق وخوی امام ع مانند سخن ودینشان جامع وهمه جانبه بود . امام درهمه ابعادانسانی در حد کمال وتمام بودند .

غیاث الدین شافعی معروف به خواند میر(942) در وصف امام چنین می سراید :

سپهر عزو جلالت محیط علم وفضیلت

                      امام مشرق و مغرب ملاذ ال پیغمبر

وفور علم وعلو مکان اوستبه حدی

                     که شرح ان نتوان نمود کلک سخنور

قلم اگر همگی وصف ذات اوبنویسد

                       حدیث او نشود در هزار سال مکرر